735 Uitbreidingstraat Antwerpen
Stedenbouwkundige footprint
De hoofddoelstelling van het project is om de site, samen met de Zorgcampus Sint-Maria, te ontwikkelen als een samenhangend geheel met een eigen, herkenbare identiteit middels een krachtige stedenbouwkundige visie en bijhorende beeldkwaliteit.
Het opgemaakte masterplan ‘Mariahof’ zet in op een sterke symmetrische stedenbouwkundige figuur die de bestaande trage assen en de historische lijnen in het Berchems weefsel versterkt. Het geheel is functioneel verbonden over de Uitbreidingstraat heen en maakt plaats voor een royale centrale, publieke groenruimte, het Gasthof. Dit deel van de Uitbreidingstraat wordt heraangelegd om de stedenbouwkundige ambitie kracht bij te zetten en uitdagingen met betrekking tot integraal waterbeheer en de sociaal-ruimtelijke veiligheid een antwoord te bieden. Zo wordt de site van Sint-Maria opgenomen als een integraal deel van het compact bouwblokkenweefsel van de binnenstad.
Het stratenpatroon van Oud-Berchem wordt gekenmerkt door een onvolmaakte symmetrie langs de as Victor-Jacobslei en hoekverdraaiingen (o.a. Anjelierstraat en Meibloemstraat) welke resulteren in de karakteristieke morfologie van dit stadsdeel. De typische bouwblokken worden hier en daar onderbroken door grotere structuren. Het voorgestelde stedenbouwkundig ensemble continueert aldus de historische stedenbouwkundige logica van de omgeving. De gebouwcontouren worden ook van de typerende hoekverdraaiingen voorzien zodat ook op dit vlak een samenhang van inplanting en volumetrie ontstaat met het bestaande weefsel.
Volumetrie
De drie kantoorgebouwen worden gekenmerkt door een geleding van een onderbouw (4 bouwlagen) en een bovenbouw (4 bouwlagen). Deze tweedeling wordt zowel uitwerkt in volume, met een verspringing tussen de twee delen, als in de vormgeving van de gevel waarbij expliciet gezocht is naar de juiste korrel en materiaalgebruik. Door een combinatie te maken van een brede onderbouw van vier bouwlagen en een smallere, teruggetrokken bovenbouw van acht lagen wordt er aansluiting gevonden bij de twee verschillende schalen aan weerskanten van de site: enerzijds de residentiële bebouwing in Oud-Berchem en anderzijds de grootstedelijke infrastructuur van Binnensingel, Ring en de omliggende parken en groenzones.
In tegenstelling tot andere plaatsen langs de Uitbreidingstraat en Singel, wordt er dus geen harde schaalsprong of grens met de omliggende residentiële bebouwing gemaakt. De in het volume vormgegeven paradox geeft juist een meerwaarde aan de overgang tussen het historische weefsel en de grootschalige omliggende infrastructuur.
Beeldkwaliteit
De keuzes voor materialisatie en beeldkwaliteit zoeken aansluiting op de directe omgeving en historische context. De omliggende bebouwing in Oud-Berchem wordt gekenmerkt door het gebruik van enerzijds rood/bruine/oranje baksteen, en anderzijds een lichtere kleurenpallet van beige/gele/witte tinten. Deze kenmerkende baksteenarchitectuur uit zich in een zorgvuldige detaillering en een spel van rollagen, verschillende kleurtinten en vaak een plint in natuursteen.
Speciale aandacht gaat uit naar de afstemming van het kleur- en materiaalpalet voor de drie gebouwen met de architectuur van het historische gasthuis. Het gebouw wordt gekenmerkt door een eenvoudige volumetrie, met een onderverdeling in traveeën en een herkenbare en markante entree. Het materiaalgebruik is beperkt tot een rood/oranje baksteen en beige/grijze zandsteen voor verbijzonderingen die bijdragen aan de horizontale en verticale geleding van het gebouw.
Qua beeldkwaliteit voor de drie kantoorgebouwen wordt gestreefd naar een samenhangend, maar gedifferentieerd ensemble. Een set van architecturale spelregels moet de leesbaarheid van het ensemble vanuit de verschillende contexten en schalen bevorderen en bewaken. De drie gebouwen zijn familie van elkaar en putten uit eenzelfde bibliotheek van details, openingen, materiaal en kleurpalet,… maar verschillen op subtiele wijze van elkaar naargelang de context. Er wordt een duidelijk onderscheid gemaakt in de behandeling en het kleurgebruik van de onderbouw ten opzichte van de bovenbouw zodat ook op deze manier de schaalsprong zichtbaar wordt. De onderbouw krijgt een genuanceerd donkerder mineraal materiaal (rood/oranje), daar waar de bovenbouw uitgewerkt wordt in een licht mineraal materiaal (grijs/beige) om de tweeledige schaal van de gebouwen te nuanceren. Door dit materiaalgebruik wordt de schaal van de omgeving niet alleen vertaald in bouwhoogten maar ook in de materialiteit van de architectuur.
-
opdrachtgever
Cores en Alides
projectteam
Christine de Ruijter en Tim van der Wegen, Hanne Verbauwede
samenwerking
M2 Architecten, Omgeving, Macobo-Stabo, Antea, AGT en Vectris
periode
2019-heden
programma
Drie flexibel en polyvalente kantoren met een totale oppervlakte van 29.400m² op een ondergrondse parkeergarage met 324 parkeerplaatsen en collectieve fietsenstalling.
Gerelateerde projecten
